Uykuların en güzeli

Tam da "okuma yazma öğretiyorlarmış son sınıftaaa aman Allahım!" dedikten sonra, seneye okul değiştirmeyi düşünürken oldu bunlar... Bu kadar da değil, beni aptal eden cümleden de tam bir gün sonra oldu...

Çok güzel bir resim yapıp onu rengarenk boyadıktan sonra bir imza kondurdu sağ alt köşeye, geçen anlatmıştım dilim döndüğünce imza nedir diye. Resimlerinin altına bunu ben yaptım demek için, hep aynı şekilde yazacağın bir şey bul, dedim, içinde birazcık da Özgür geçsin dedim. O da bu dünyadaki en güzel Ö harfini buldu yapıştırdı. O o kadar güzel bir Ö ki, tepesinde olması gereken iki noktası tam boynundan çıkıveriyor iki küpe gibi uzanıyor sağa sola...

İşte o imzadan sonra dedi ki, adımı da yazıcam, söyle bana harfleri. E peki dedim, saydım teker teker, yazıverdi hepsini. Şimdi anne, şimdi de baba yazıcam dedi. Başımı döndürdü yazdıkları. Bazı harfleri hatırlayamadı, göster bana nasıl, dedi. Yok dedim, sen nasıl bir A yapmak istiyorsan öyle yap dedim, o senin en güzel A'n olacak gör bak dedim...  Harf dediğimiz o inciler aktı gitti kağıdın üzerinde... Bugün benim oğlum bambaşka bir yerde dile geldi benim için... Yürümek nasıl devrimdiyse kendi çapında, bugün de koca bir eşikti ömür denen yolculukta...

Dünkü cümle mi neydi, ah evet.... Dört yaşın mucizesi, geceleri uyuduğumda ben seni çok özlüyorum, dedi... Ve ben bunu bugün iş çıkışı serviste tüm gün üzerimden geçen küçük çaplı dozerleri düşünürken hatırladım. Ben çok özledim gülen yüzünü bu çocuğun dünden beri dedim, sonra da hatırladım bana dediklerini. Dolmaz mı gözüm, doldu tabi. Ama güzellikten doldu, insanlıktan, sevgiden, merhametten. Belki anlamını bile tam bilmediğin hepi topu altı kelimenin beni sarhoş edişinden, içimi ısıtışından...

Herkesi sevemesen de kalpten, kırma hiçbirini dedim kendime. Sevilmenin ne kadar güzel bir şey olduğunu biliyorsan şayet, her birinin böylesi bir seveni olduğunu düşün ve incitme kimseyi elinden geldiği kadar dedim...

Canımın içinin en derin köşesi, beni uykusunda özleyen kimse olmadı, ben kimseye böyle kurmadım cümleyi. Bu da bir oluş şekliyse, ben böyle olmadım hiç. Dünyayı bu dans eden N'lerle ve muhteşem cümlelerle de görmek mümkünse, öğret hepsini bana, unuttur tüm bildiklerimi...